Αιμορροΐδες – Αιμορροϊδοπάθεια
Ο περισσότερος κόσμος, όταν αναφέρεται στην αιμορροϊδοπάθεια, χρησιμοποιεί τη λέξη «αιμορροΐδες». Στην πραγματικότητα, αιμορροΐδες έχουμε όλοι: πρόκειται για φυσιολογικούς ανατομικούς σχηματισμούς του ορθού και της περιπρωκτικής χώρας που υπάρχουν σε όλους τους ανθρώπους. Όταν αυτές επηρεάζονται και διογκώνονται, για πολλούς διαφορετικούς λόγους, τότε δημιουργούνται προβλήματα στον ασθενή, και προκύπτει η πάθηση που καλούμε αιμορροϊδοπάθεια.
Τι Λέμε Αιμορροΐδες;
Φυσιολογικά, στην ορθοπρωκτική χώρα, υπάρχουν μικρά εξογκώματα που αποτελούνται από αγγειακό, συνδετικό και μυικό ιστό, και τα οποία αποκαλούμε αιμορροΐδες. Τις αιμορροΐδες τις διακρίνουμε σε εσωτερικές και εξωτερικές, αναλόγως της θέσης τους: οι εσωτερικές αιμορροΐδες βρίσκονται στο κάτω μέρος του ορθού (πάνω από την οδοντωτή γραμμή, που διαχωρίζει το ορθό από το πρωκτικό κανάλι), και επομένως δεν είναι ορατές φυσιολογικά, ενώ οι εξωτερικές αιμορροΐδες εντοπίζονται υπό το πρωκτόδερμα που καλύπτει την περιοχή του πρωκτού, και επομένως είναι και ορατές, αλλά και ψηλαφητές από το εξωτερικό του σώματος. Σε κάθε περίπτωση, οι αιμορροΐδες λειτουργούν σα μικρά «μαξιλαράκια» που συμμετέχουν φυσιολογικά στο μηχανισμό της εγκράτειας κοπράνων, σε ένα ποσοστό περίπου 10%, υποστηρίζοντας τη λειτουργία των δύο πρωκτικών σφιγκτήρων. Υπό κανονικές συνθήκες δεν προκαλούν πόνο, δε ματώνουν και δεν γίνονται αντιληπτές χωρίς ειδικό λόγο.
Τι Είναι η Αιμορροϊδοπάθεια; Πώς Προκαλείται;
Όταν – για διάφορους λόγους – το αίμα λιμνάζει μέσα στις αιμορροΐδες μας, αυτό έχει ως αποτέλεσμα τη διόγκωσή τους. Αυτή, με τη σειρά της, αρχίζει να δημιουργεί διάφορα προβλήματα, που διαφέρουν αναλόγως του αν πρόκειται για εξωτερικές ή εσωτερικές αιμορροΐδες: Στην περίπτωση των εξωτερικών αιμορροΐδων, αυτές αρχίζουν να πρήζονται και να γίνονται αισθητές στον ασθενή κατά το κάθισμα, ενώ σε περίπτωση που δημιουργηθεί θρόμβος, δηλαδή πήγμα αίματος εντός αυτών, ο πόνος είναι αφόρητος και η κατάσταση είναι εξαιρετικά επείγουσα. Στην περίπτωση των εσωτερικών αιμορροΐδων, η διεύρυνση που προκαλείται από την αιματική στάση οδηγεί κατά κύριο λόγο σε αιμορραγία που είναι ζωηρή κόκκινη και κατά κανόνα ανώδυνη. Όσο επιδεινώνεται η κατάσταση, οι εσωτερικές αιμορροΐδες διογκώνονται όλο και περισσότερο, με αποτέλεσμα να προβάλλουν κατά τη διάρκεια των κενώσεων δια μέσου του πρωκτού προς το εξωτερικό του σώματος. Σε ασθενείς με προχωρημένη αιμορροϊδοπάθεια, ο αιμορροϊδικός ιστός πλέον δεν ανατάσσεται αυτόματα μετά το πέρας των κενώσεων, και ο ασθενής πρέπει να προβεί σε μηχανική ανάταξη με τα δάχτυλα, και, σε ακραίες περιπτώσεις, το μέγεθος των αιμορροΐδων πλέον δεν επιτρέπει καθόλου την ανάταξη, και ο ασθενής αρχίζει να παρουσιάζει πόνο και άλλα συμπτώματα όπως δυσχεσία (αδυναμία προς ικανοποιητική κένωση) ή περίσφιξη των αιμορροΐδων.
Πρόκειται για αρκετά συχνή νόσο, με ποσοστά που αυξάνονται προοδευτικά, λόγω του σύγχρονου τρόπου ζωής. Υπολογίζεται ότι περίπου το 5% του πληθυσμού πάσχει ανά πάσα δεδομένη στιγμή από αιμορροϊδοπάθεια, ενώ άνω του 50% του γενικού πληθυσμού θα εμφανίσει σχετικά συμπτώματα τουλάχιστον μια φορά στη ζωή τους, τόσο άνδρες όσο και γυναίκες. Από αυτούς τους ασθενείς, περίπου το 10%-15% θα χρειαστεί τελικώς χειρουργική παρέμβαση για την οριστική αντιμετώπιση της νόσου.
Παλαιότερα πιστεύαμε ότι η αιμορροϊδοπάθεια προκαλείται κατά κύριο λόγο από τη δυσκοιλιότητα, κάτι που πλέον γνωρίζουμε ότι δεν ισχύει απόλυτα. Σαφώς, οι δύσκολες και σκληρές κενώσεις επιδεινώνουν την κατάσταση, αλλά δεν αποτελούν τον κύριο παθογενετικό μηχανισμό. Πλέον, πιστεύεται ότι αιμορροϊδοπάθεια εμφανίζουν κυρίως ασθενείς με αυξημένο τόνο των πρωκτικών τους σφιγκτήρων, δηλαδή εκείνοι οι ασθενείς που δε μπορούν, για πολλούς λόγους, να χαλαρώσουν εντελώς τους σφιγκτήρες τους κατά τη διάρκεια της κένωσης. Ο ακριβής μηχανισμός, παρ’ όλ’ αυτά, δεν είναι ακόμη πλήρως γνωστός. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι η αιμορροϊδοπάθεια είναι μια πολυπαραγοντική πάθηση, στα αίτια της οποίας συγκαταλέγονται, μεταξύ άλλων, και τα εξής:
- Χρόνια δυσκοιλιότητα
- Μεγάλος χρόνος παραμονής στην τουαλέτα (κωλυσιεργία με περιοδικά ή smartphones)
- Κακές διατροφικές συνήθειες (κατανάλωση μεγάλων ποσοτήτων κόκκινου κρέατος και κατεργασμένων φαγητών και αποχή από την κατανάλωση φυτικών ινών)
- Καθιστική ζωή ή αποχή από τη φυσική άσκηση και δραστηριότητα
- Υπερτονία των πρωκτικών σφιγκτήρων
- Διαταραχές του πυελικού εδάφους
- Αυξημένο σωματικό βάρος, παχυσαρκία
- Παρατεταμένη ορθοστασία, συνήθως λόγω επαγγελματικής δραστηριότητας
- Άρση μεγάλων βαρών στα πλαίσια επαγγελματικής δραστηριότητας ή άλλων ασχολιών
- Κληρονομική προδιάθεση
- Ειδικά για τις γυναίκες, εγκυμοσύνη και τοκετός
- Καυκάσια φυλή
Το πρόβλημα είναι ότι οι ασθενείς που έχουν αιμορροϊδοπάθεια πολύ συχνά αγνοούν τα συμπτώματα, ή δεν της αποδίδουν τη δέουσα σοβαρότητα και προσοχή, είτε λόγω αδιαφορίας είτε λόγω συστολής εξ’ αιτίας της ιδιαίτερης και ευαίσθητης περιπρωκτικής χώρας στην οποία αφορά η πάθηση, και η οποία αποτελεί ταμπού. Ως αποτέλεσμα, όταν προσέρχονται στο χειρουργικό ιατρείο προς εξέταση, αρκετοί ασθενείς έχουν ήδη νόσο προχωρημένου σταδίου, που δε μπορεί πλέον να αντιμετωπιστεί συντηρητικά.
Πώς θα Καταλάβω Ότι Πάσχω από Αιμορροϊδική Νόσο; Ποια Είναι τα Συμπτώματα;
Η αιμορροϊδοπάθεια διαπιστώνεται στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων με την απλή κλινική εξέταση από τον εξειδικευμένο χειρουργό. Κατά την επίσκεψη στο ιατρείο, ο χειρουργός είναι πολύ πιθανό να χρειαστεί να πραγματοποιήσει μια δακτυλική εξέταση για να ψηλαφίσει τους πάσχοντες αιμορροϊδικούς όζους, και – εφ’ όσον το κρίνει απαραίτητο – ίσως παραπέμψει τον ασθενή και για μια κολονοσκόπηση από γαστρεντερολόγο, στα πλαίσια της διεξοδικότερης διερεύνησης.
Το συχνότερο και συνηθέστερο σύμπτωμα της αιμορροϊδοπάθειας είναι η αιμορραγία από το ορθό. Το αίμα είναι συνήθως έντονο κόκκινο και είναι εμφανές είτε στο χαρτί τουαλέτας μετά το σκούπισμα, είτε επαλείφει τα κόπρανα και είναι ορατό μέσα στο νερό της τουαλέτας. Κάθε περίπτωση αιμορραγίας από το πεπτικό σύστημα χρειάζεται διερεύνηση: η παρουσία συμπτωματική αιμορροϊδοπαθείας δεν αποκλείει σε καμία περίπτωση την ταυτόχρονη ύπαρξη κάποιου αδενώματος ή πολύποδα πιο ψηλά στο έντερο που μπορεί και αυτό να αιμορραγεί και να διαλάθει έτσι της προσοχής, με δυσμενείς επιπτώσεις σε βάθος χρόνου. Σε νέους ασθενείς, ο περαιτέρω έλεγχος μπορεί να αποφευχθεί χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα, αλλά από κάποια ηλικία και άνω ο χειρουργός θα ζητήσει κολονοσκοπικό έλεγχο από γαστρεντερολόγο στα πλαίσια της τυπικής διερεύνησης. Συνήθως η αιμορραγία δεν επηρεάζει ιδιαίτερα τον ασθενή επί της ουσίας, αλλά σε ασθενείς με πολλά και συχνά επεισόδια αιμορραγίας, ή σε ασθενείς που λαμβάνουν αντιπηκτική αγωγή στα πλαίσια κάποιου άλλου συνυπάρχοντος νοσήματος, αυτή μπορεί να οδηγήσει σε αναιμία, με αποτέλεσμα αδυναμία, καταβολή και έκπτωση δυνάμεων.
Το άλλο σύμπτωμα με το οποίο συχνά προσέρχονται ασθενείς με αιμορροϊδοπάθεια στο ιατρείο είναι η ανεύρεση του αιμορροϊδικού όζου κατά την ψηλάφηση. Είτε πρόκειται για εξωτερική αιμορροΐδα, είτε για ευμεγέθη εσωτερική αιμορροΐδα που έχει διογκωθεί ως του σημείου να προβάλλει έξω από τον πρωκτό κατά την κένωση ή σταθερά, ο ασθενής την ψηλαφά στην τουαλέτα κατά την κένωση ή κατά τη διάρκεια του μπάνιου.
Άλλα συμπτώματα που μπορεί να εμφανίσει ένας ασθενής με αιμορροϊδική νόσο, αναλόγως του σταδίου της παθήσεως, είναι περιπρωκτικός κνησμός, βλεννώδη έκκριση από τον πρωκτό, ή αίσθημα βάρους στον πρωκτό. Σε περιπτώσεις ευμεγέθων αιμορροϊδικών όζων σε προχωρημένο στάδιο, ο ασθενής μπορεί να παρουσιάσει αποφρακτική δυσχεσία, δηλαδή παρεμπόδιση της αποτελεσματικής κενώσεως. Σε κάθε περίπτωση, τέτοιου είδους συμπτώματα θα πρέπει να αναφέρονται στον εξειδικευμένο χειρουργό, ο οποίος θα κατευθύνει την περαιτέρω διερεύνηση.
Ιδιαίτερη αναφορά αξίζει να γίνει στον πόνο που σχετίζεται με την αιμορροϊδοπάθεια. Συνήθως αυτός αφορά σε εξωτερική θρομβωμένη αιμορροΐδα: δημιουργείται ένα πήγμα (θρόμβος) εντός του αιμορροϊδικού όζου, ο οποίος αλλάζει χρώμα και σκουραίνει σε βαθύ μπλε ή μωβ, και είναι οξύς, επίμονος και πολύ έντονος, σε σημείο που ο ασθενής να μη μπορεί να βρει ανακούφιση. Η θρόμβωση αιμορροΐδας αποτελεί επείγουσα κατάσταση που απαιτεί άμεση αντιμετώπιση – ο χειρουργός πραγματοποιεί σχάση της θρομβωμένης αιμορροΐδας και απομακρύνει το θρόμβο από αυτήν, με εντυπωσιακή ανακούφιση από τα συμπτώματα. Συνήθως ο αιμορροϊδικός πόνος σχετίζεται μόνο με αυτή την κατάσταση, αλλά σε εξαιρετικά προχωρημένες περιπτώσεις με μόνιμη πρόπτωση αιμορροϊδικού ιστού δια μέσου του πρωκτού, μπορεί να σχετίζεται με ισχαιμία του ιστού καθώς αυτός στραγγαλίζεται προοδευτικά. Εξυπακούεται ότι αυτοί οι ασθενείς χρειάζονται χειρουργική βοήθεια από ειδικό.
Τι Μπορώ να Κάνω;
Αν πάσχετε από αιμορροϊδοπάθεια, η ενδεδειγμένη αντιμετώπιση εξαρτάται από το στάδιο της νόσου. Ευτυχώς, οι περισσότεροι ασθενείς μπορούν να αντιμετωπισθούν συντηρητικά: μόνο το 10% – 15% των συμπτωματικών ασθενών με αιμορροϊδική νόσο θα καταλήξουν σε κάποιας μορφής χειρουργείο.
Οι εξωτερικές αιμορροΐδες δε χρειάζονται χειρουργική παρέμβαση, εκτός αν είναι ενοχλητικές για τον ασθενή ή αν παρουσιάσουν θρομβωτικό επεισόδιο. Οι εσωτερικές αιμορροΐδες, από την άλλη, σταδιοποιούνται:
- Στην αιμορροϊδοπάθεια σταδίου Ι, υπάρχουν αιμορροϊδικοί όζοι που πάσχουν, και μπορούν να ματώσουν, αλλά δεν προβάλλουν δια μέσου του πρωκτού.
- Στην αιμορροϊδοπάθεια σταδίου ΙΙ, οι πάσχοντες όζοι αιμορραγούν και προβάλλουν δια μέσου του πρωκτού κατά την προσπάθεια για κένωση, αλλά ανατάσσονται αυτόματα με το πέρας της.
- Στην αιμορροϊδοπάθεια σταδίου ΙΙΙ, οι πάσχοντες όζοι προβάλλουν δια μέσου του πρωκτού κατά την κένωση, αλλά δεν ανατάσσονται αυτόματα, με αποτέλεσμα ο ασθενής να πρέπει να πραγματοποίησει μηχανική ανάταξη με το χέρι.
- Τέλος, στην αιμορροϊδοπάθεια σταδίου IV, οι πάσχοντες όζοι έχουν διαταθεί σε τέτοιο βαθμό που πλέον βρίσκονται μόνιμα έκτος σώματος και δε μπορούν να αναταχθούν μηχανικά.
- Η κατανάλωση επαρκούς ποσότητας νερού (6-8 ποτήρια ημερησίως) και φυτικών ινών, ιδανικά 25-30 γρ. ημερησίως βοηθάει στην αντιμετώπιση της δυσκοιλιότητας και σταματάει την επιδείνωση της νόσου. Ορισμένοι ασθενείς ίσως χρειαστεί να λάβουν κάποιο υπακτικό ή μαλακτικό κοπράνων, προκειμένου να βελτιώσουν τις κενώσεις τους.
- Αρκετοί ασθενείς βρίσκουν ανακούφιση κάνοντας εδρόλουτρα σε χλιαρό νερό (όχι καυτό), χωρίς προσθήκες σαπουνιού ή αλάτων στο νερό, καθήμενοι με την έδρα τους σε νερό βάθους μιας – δυο παλαμών για δεκαπέντε με είκοσι λεπτά, δυο ή τρεις φορές ημερησίως.
- Συνιστάται να αποφεύγεται το έντονο μηχανικό σκούπισμα μετά την κένωση, ειδικά όταν αυτό γίνεται με τραχύ χαρτί υγείας. Αντ’ αυτού προτείνεται στους ασθενείς η χρήση μωρομαντίλων ή πλύσιμο με υποαλλεργικό σαπούνι και χλιαρό νερό.
- Υπάρχουν τοπικά καταπραϋντικά σκευάσματα σε μορφή τζελ/κρέμας που περιέχουν κορτικοστεροειδή ή/και τοπικά αναισθητικά, και τα οποία μπορούν να βοηθήσουν με το τοπικό οίδημα και τον πόνο.
- Γενικότερα συνιστάται στους ασθενείς να χάσουν βάρος και να αποφύγουν τις ιδιαίτερα καυτερές τροφές, τον καφέ, το τσιγάρο και τη σοκολάτα.
Βεβαίως, όπως και σε όλες τις άλλες χειρουργικές παθήσεις, έτσι και στην αιμορροϊδοπάθεια η θεραπεία εξατομικεύεται αναλόγως του ασθενούς και των τυχόν συνυπαρχουσών παθήσεων που μπορεί να έχει. Η ένδειξη για χειρουργείο μπαίνει πρωτίστως με βάση τα συμπτώματα του ασθενούς, και όχι με βάση το στάδιο της νόσου αυτό καθ’ εαυτό: ένας ασθενής με νόσο σταδίου I που έχει συνεχείς αιμορραγίες οι οποίες του προκαλούν αναιμία έχει χειρουργική ένδειξη, σε αντίθεση λ.χ. με έναν κατά τα άλλα ασυμπτωματικό ασθενή σταδίου II. Συνήθως οι ασθενείς με νόσο τρίτου ή τετάρτου βαθμού δοκιμάζουν συντηρητικές θεραπείες χωρίς ιδιαίτερο αποτέλεσμα, ώσπου εν τελεί καταλήγουν στη χειρουργική αντιμετώπιση: σε αυτούς τους ασθενείς το ερώτημα δεν είναι πλέον αν θα χειρουργηθούν ή όχι, αλλά το πότε και με ποιον τρόπο.
Πρέπει να Χειρουργηθώ για τις Αιμορροΐδες μου; Τι Είδη Χειρουργείου Υπάρχουν;
Η αιμορροϊδοπάθεια, όπως αναφέρθηκε και προηγουμένως, δεν απαιτεί απαραιτήτως χειρουργική αντιμετώπιση: πράγματι, 8 με 9 στους 10 ασθενείς που έχουν συμπτωματική νόσο μπορούν να αντιμετωπιστούν με συντηρητικά μέτρα επί μεγάλα χρονικά διαστήματα, ως και επ’ αόριστον, αποφεύγοντας έτσι τη χειρουργική παρέμβαση. Βεβαίως, αν ο ασθενής δεν αλλάξει τους παράγοντες που τον οδήγησαν αρχικά στην εμφάνιση της συμπτωματικής νόσου, υπάρχει πάντα ο κίνδυνος αυτή να υποτροπιάσει, κάτι που ισχύει και για τους ασθενείς που χειρουργούνται: δεν υπάρχει επέμβαση που να προσφέρει εγγυημένη 100% επιτυχία με μηδενικό ποσοστό υποτροπής, αν ο ασθενής δεν συμβάλλει κι αυτός στη θεραπεία της παθήσεώς του.
Για τους ασθενείς που χρειάζονται χειρουργική αντιμετώπιση, η πλέον δοκιμασμένη και αποτελεσματική μέθοδος, η οποία εφαρμόζεται εδώ και περίπου έναν αιώνα, είναι η ανοικτή αιμορροϊδεκτομή κατά Milligan – Morgan. Σε αυτήν, οι υπερτροφικοί αιμορροϊδικοί όζοι αφαιρούνται χειρουργικά και οι πληγές αφήνονται ανοικτές για να επουλωθούν από τον οργανισμό φυσικά με την πάροδο του χρόνου. Είναι μέθοδος αιματηρή που συνοδεύεται αναγκαστικά από ένα λογικού βαθμού πόνο, ο οποίος στα χέρια ενός έμπειρου χειρουργού μειώνεται σημαντικά. Παρά ταύτα, η τεχνική αυτή προσφέρει τα καλύτερα δυνατά αποτελέσματα, με θεραπεία του προβλήματος σε ποσοστό άνω του 90% και με πολύ μικρά ποσοστά υποτροπής. Ενδείκνυται ιδιαίτερα για περιπτώσεις ασθενών με νόσο σταδίου III και IV με μεγάλους αιμορροϊδικούς όζους, που προκαλούν αποφρακτικά φαινόμενα ή τακτικές αιμορραγίες.
Η τεχνική πρόοδος και οι εξελίξεις στον τομέα της ελάχιστα επεμβατικής διαπρωκτικής χειρουργικής μας έχουν δώσει και άλλες, νεώτερες και εξ’ ίσου αποτελεσματικές μεθόδους τις οποίες μπορούμε να εφαρμόσουμε σε πιο ήπιες μορφές αιμορροϊδοπαθείας, με εξαιρετικά αποτελέσματα. Η απολίνωση των τροφοφόρων αγγείων υπό υπέρηχο (HAL – Hemorrhoidal Artery Ligation) είναι μία τέτοια τεχνική: αντί να αφαιρεθούν οι προσβεβλημένες αιμορροΐδες, ο χειρουργός με χρήση ενός ειδικού διαπρωκτικού υπερήχου Doppler εντοπίζει τα τροφοφόρα αγγεία τους και τα απομονώνει ράβοντάς τα. Ως αποτέλεσμα, οι αιμορροϊδικοί όζοι που τρέφονταν από αυτά τα αγγεία προοδευτικά «μαραζώνουν», υποστρέφουν και αποπίπτουν από μόνοι τους, χωρίς ο χειρουργός να χρειαστεί να προβεί σε αιματηρές και επώδυνες εκτομές. Είναι μια εξαιρετική τεχνική που προσφέρεται ιδιαιτέρως για ασθενείς με ενδιαμέσου σταδίου νόσο, με πολύ καλά αποτελέσματα και ανθεκτικότητα στο χρόνο.
Μια άλλη μέθοδος που γνωρίζει μεγάλη επιτυχία τα τελευταία χρόνια είναι η αιμορροϊδοπλαστική με λέιζερ (LHP – Laser Hemorrhoidoplasty). Σε αυτή την τεχνική, ο χειρουργός κάνει μια πολύ μικρή τομή στη βάση του κάθε παθολογικού αιμορροϊδικού όζου, και μέσα από αυτή τον καυτηριάζει με χρήση μιας ειδικής οπτικής ίνας, η οποία εκπέμπει φως λέιζερ σε 360° γύρω της. Πρακτικά, πρόκειται για καυτηριασμό των προσβεβλημένων αιμορροΐδων, χωρίς να χρειάζεται καν συρραφή των τροφοφόρων αγγείων της. Είναι τεχνική με καλά αποτελέσματα όταν εφαρμόζεται στα κατάλληλα περιστατικά, χωρίς καθόλου μετεγχειρητικό πόνο και ταχύτατη αποθεραπεία, αλλά υστερεί όταν πρόκειται για μεγαλύτερους όζους.
Όπως γίνεται αντιληπτό, υπάρχουν πολλές χειρουργικές τεχνικές που μπορούν να εφαρμοσθούν αναλόγως του εκάστοτε ασθενούς, πάντα εξατομικευμένα, ενώ υπάρχει πάντα και η περίπτωση να χρειαστεί συνδυαστική εφαρμογή δύο τεχνικών σε απαιτητικά περιστατικά. Σε κάθε περίπτωση, η αναλυτική λήψη ιστορικού, η καλή κλινική εξέταση και η αναλυτική συζήτηση μεταξύ χειρουργού και ασθενούς είναι απαραίτητες για την επιλογή της κατάλληλης θεραπείας για κάθε άρρωστο ξεχωριστά.
Ο κ. Σμπαρούνης έχει εκπαιδευτεί στη θεραπεία περιπρωκτικών παθήσεων στη υψηλά εξειδικευμένη Μονάδα Χειρουργικής Παχέος Εντέρου και Πρωκτού της Α’ Προπαιδευτικής Χειρουργικής Κλινικής της Ιατρικής Σχολής Αθηνών, στο «Ιπποκράτειο» Γενικό Νοσοκομείο Αθηνών, και έχει πληθώρα τέτοιων επιτυχών επεμβάσεων στο ενεργητικό του.
Ποια είναι η Διαδικασία του Χειρουργείου;
- Αφού συζητήσετε με το χειρουργό και σας εξηγήσει αναλυτικά τη διαδικασία και προγραμματίσετε την επέμβασή σας, καλό θα ήταν να προσέξετε λίγο τις διατροφικές σας συνήθειες. Αποφύγετε τις μεγάλες ποσότητες κατεργασμένων φαγητών (σνακ, φαστ φουντ κ.λπ.), προσπαθήστε να χάσετε λίγο βάρος, αρχίστε κάποια χαλαρή μορφή ασκήσεως, λ.χ. περπάτημα. Αν στο μεσοδιάστημα από τον προγραμματισμό ως την επέμβαση εμφανίσετε συμπτώματα όπως έντονο πόνο ή αιμορραγία, επικοινωνήστε άμεσα με το χειρουργό σας.
- Την ημέρα που θα σας καθορίσει ο γιατρός, συνήθως μέχρι δυο ημέρες πριν το χειρουργείο, θα κάνετε το λεγόμενο προεγχειρητικό έλεγχο, που αποτελείται από αιμοληψία για κάποιες βασικές εξετάσεις αίματος, ακτινογραφία θώρακος, καρδιογράφημα, και εξέταση από καρδιολόγο και αναισθησιολόγο. Αν χρειάζεται κάποια περαιτέρω ειδική εξέταση λόγω του ιστορικού σας, θα την προγραμματίσει ο χειρουργός σας.
- Θα πάρετε οδηγίες από τον αναισθησιολόγο για το τι θα φάτε την παραμονή του χειρουργείου και ποια φάρμακά σας θα πάρετε κανονικά. Αν παίρνετε αντιπηκτική αγωγή λόγω π.χ. κάποιας αρρυθμίας, βηματοδότη ή άλλου προβλήματος υγείας, θα σας έχει ήδη δώσει οδηγίες ο χειρουργός σας σε συνεννόηση με τον καρδιολόγο ή τον αγγειοχειρουργό σας για το αν θα την αντικαταστήσετε με κάποιο άλλο φάρμακο ή αν θα τη διακόψετε προσωρινά.
- Την ημέρα του χειρουργείου θα προσέλθετε στο χώρο του νοσοκομείου, θα οδηγηθείτε στο θάλαμό σας, και θα σας δοθεί μια αλλαξιά ρούχα μιας χρήσεως για να αλλάξετε. Την ώρα της επεμβάσεως θα σας μεταφέρουν στο χώρο του χειρουργείου, θα σας υποδεχθεί ο αναισθησιολόγος σας και θα σας κοιμίσει για να ξεκινήσει η επέμβαση. Συνήθως η αιμορροϊδοπάθεια αντιμετωπίζεται με μέθη ή γενική αναισθησία, αναλόγως της εκάστοτε περιπτώσεως, του κάθε συγκεκριμένου ασθενούς και του ιστορικού του, αλλά και της επεμβάσεως που έχει επιλεγεί προς πραγματοποίηση.
- Αφού ολοκληρωθεί η επέμβαση και ξυπνήσετε από την αναισθησία, θα φιλοξενηθείτε για λίγο στο χώρο της ανάνηψης, μέχρις ότου ο αναισθησιολόγος και ο χειρουργός σας να κρίνουν ότι έχετε συνέλθει επαρκώς ώστε να μεταφερθείτε στο θάλαμό σας. Σε ασθενείς με αιμορροϊδοπάθεια δεν τοποθετείται ουροκαθετήρας ή κάποια άλλη παροχέτευση. Θα έχετε αυτοκόλλητες γάζες στους γλουτούς σας και την περιπρωκτική χώρα, που θα αφαιρέσετε όταν θελήσετε να ενεργηθείτε.
- Για το υπόλοιπο της ημέρας του χειρουργείου θα μείνετε προληπτικά στο νοσοκομείο για μια διανυκτέρευση, ώστε ο χειρουργός σας να βεβαιωθεί ότι είστε καλά, ότι δεν πονάτε, ότι δε ματώνετε, κ.ο.κ. Θα φάτε ελαφριά από το μενού που θα σας φέρει το νοσοκομείο, και κατά κανόνα μπορείτε να σηκωθείτε, να ντυθείτε, να πάτε τουαλέτα και να μετακινηθείτε ελεύθερα και χωρίς πόνο.
- Την επομένη της επεμβάσεως το πρωί, θα σας επισκεφθεί ο χειρουργός, που, αφού σας εκτιμήσει και κρίνει ότι είστε σε καλή κατάσταση, θα σας δώσει οδηγίες για το άμεσο μετεγχειρητικό διάστημα, δηλ. τις επόμενες μία με δύο εβδομάδες μετά το χειρουργείο, θα λύσει τις όποιες απορίες σας, και θα σας δώσει εξιτήριο. Μια εβδομάδα μετά την επέμβαση, θα επισκεφθείτε το χειρουργό για να σας εκτιμήσει και σας δώσει περαιτέρω οδηγίες για το τι θα πρέπει να προσέχετε.
- Μετά την επέμβαση και για 4 εβδομάδες θα λαμβάνετε την αγωγή και τη δίαιτα που θα σας δώσει ο χειρουργός σας.
Η όλη διαδικασία είναι σχεδιασμένη ώστε να είναι απλή, χωρίς ταλαιπωρίες για τον ασθενή και να του επιτρέψει να γυρίσει την ημέρα του εξιτηρίου κιόλας στην καθημερινότητά του. Αν έχετε απορίες για την επέμβαση ή τη διαδικασία που ακολουθούμε, μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί μας από τη σελίδα Επικοινωνία του site.
Μη Χάνετε Χρόνο.
Κλείστε ραντεβού με τον κ. Σμπαρούνη για να συζητήσετε από κοντά το πρόβλημά σας. Επωφεληθείτε από τις προνομιακές τιμές στα ραντεβού για φοιτητές και ενστόλους.