Χολολιθίαση – Χολοκυστίτιδα
Είναι πολύ συχνό να συζητάμε για «αφαίρεση χολής» σε ασθενείς που έχουν πέτρες στη χοληδόχο κύστη. Η χολολιθίαση, όπως λέγεται επίσημα η πάθηση, είναι αρκετά συχνή: περίπου ένας στους δέκα ενήλικες έχει πέτρες στη χολή. Δεν είναι απαραίτητο να χειρουργηθούν όλοι ανεξαιρέτως οι ασθενείς με χολολιθίαση, αλλά ορισμένοι μπορεί να αποκτήσουν προβλήματα κατά τη διάρκεια του χρόνου: σε αυτούς τους ασθενείς επιβάλλεται η προληπτική αφαίρεση του οργάνου.
Επιδημιολογία – Αίτια
Ο περισσότερος κόσμος, όταν μιλάει για «αφαίρεση χολής», εννοεί την επέμβαση της χολοκυστεκτομής, αλλά στην πραγματικότητα χολή λέγεται το χρυσοπράσινο υγρό που παράγεται από το ήπαρ, και το οποίο διοχετεύεται συνεχώς στο δωδεκαδάκτυλο, που είναι το πρώτο κομμάτι του λεπτού εντέρου, και που υποδέχεται το φαγητό απ’ ευθείας μετά το στομάχι. Υπολογίζεται ότι το ήπαρ παράγει περί το ένα με ενάμισι λίτρο χολής ημερησίως. Η χολή είναι απαραίτητη για την πέψη των τροφών, αλλά και για την απέκκριση τοξικών ουσιών που θεωρούνται απόβλητα για το σώμα και φιλτράρονται από το αίμα καθώς αυτό περνάει μέσα από το ήπαρ. Η «χολή» στην οποία αναφέρεται το κοινό, λοιπόν, δεν είναι το υγρό της χολής, αλλά η χοληδόχος κύστη, ένα μικρό όργανο με λεπτά τοιχώματα σε σχήμα αχλαδιού, και το οποίο βρίσκεται στην κάτω επιφάνεια του ήπατος. Αποστολή της χοληδόχου κύστεως είναι να αποθηκεύει και να συμπυκνώνει τη χολή που παράγεται με σταθερό ρυθμό από το ήπαρ μεταξύ γευμάτων, ώστε να υπάρχει έτοιμο απόθεμα πυκνής χολής για να βοηθήσει με την πέψη ενός δύσπεπτου γεύματος. Για ποικίλους λόγους, η χολή που βρίσκεται μέσα στη χοληδόχο κύστη μπορεί να αρχίσει να συσσωματώνεται σε κρυστάλλους και να καθιζήσει μέσα στο όργανο, ώστε, με την πάροδο του χρόνου, δημιουργούνται αρχικά λάσπη, και εν συνεχεία μικρές πέτρες (χολόλιθοι), οι οποίες προοδευτικά μεγαλώνουν σε μέγεθος. Αυτός είναι ο μηχανισμός με τον οποίον αναπτύσσεται χολολιθίαση σε έναν ασθενή. Οι χολόλιθοι μπορούν να έχουν διαφορετικά μεγέθη, από κόκκους άμμους ως και αυγά μικρού πουλιού.
Οι παράγοντες που οδηγούν στη δημιουργία των χολολίθων είναι πολλοί και διαφορετικοί. Η χολολιθίαση είναι αρκετά σπάνια στις υπανάπτυκτες και αναπτυσσόμενες χώρες, αλλά στον ανεπτυγμένο κόσμο – στον οποίον εντάσσεται και η χώρα μας – περίπου το 10%-15% του ενηλίκου πληθυσμού έχει πέτρες στη χολή, και το ποσοστό της νόσου έχει αυξηθεί κατά 25% τις τελευταίες τρεις δεκαετίες, σε μεγάλο βαθμό εξ’ αιτίας του σύγχρονου τρόπου ζωής και των διατροφικών μας συνηθειών. Η λαπαροσκοπική χολοκυστεκτομή είναι αυτή τη στιγμή η πιο διαδεδομένη προγραμματισμένη χειρουργική επέμβαση, με άνω των 750.000 επεμβάσεων ανά έτος στη Βόρεια Αμερική. Η λαπαροσκοπική και ρομποτική χειρουργική έχουν κάνει την επέμβαση της χολοκυστεκτομής επαρκώς ασφαλή, με εξαιρετικά μειωμένη νοσηρότητα και θνητότητα, σε βαθμό που πλέον πολύ σπάνια χρειάζεται να γίνει ανοικτή χολοκυστεκτομή.
Τα αίτια για τους οποίους μπορεί κάποιος να παρουσιάσει χολολιθίαση είναι πολλά. Σε αυτά συμπεριλαμβάνονται:
- Το φύλο
- Η ηλικία
- Η εθνικότητα
- Η κληρονομική προδιάθεση
- Οι διατροφικές συνήθειες
- Ύπαρξη παχυσαρκίας, σακχαρώδους διαβήτη, μεταβολικού συνδρόμου, ή/και δυσλιπιδαιμίας/υπερχοληστερολαιμίας
- Η φαρμακευτική αγωγή που λαμβάνει ο ασθενής
- Τυχόν παλαιότερα χειρουργεία στομάχου
- Η ραγδαία απώλεια βάρους είτε λόγω εντατικής δίαιτας, είτε λόγω βαριατρικού χειρουργείου
- Οι κληρονομικές μορφές αναιμίας, και
- Ορισμένες συνυπάρχουσες παθήσεις (νόσος Crohn, κυστική ίνωση, κίρρωση ήπατος, στεατοηπατίτιδα)
Γυναίκες και ασθενείς άνω των σαράντα ετών έχουν τη μεγαλύτερη πιθανότητα ανάπτυξης χολολίθων, που είναι 4 ως 10 φορές μεγαλύτερη από αυτή του γενικού πληθυσμού.
Τι Συμπτώματα Προκαλεί η Χολολιθίαση;
Οι περισσότεροι ασθενείς που πάσχουν από χολολιθίαση είναι ασυμπτωματικοί, δηλαδή δεν εμφανίζουν κανένα σύμπτωμα. Το 80% των ασθενών που έχουν πέτρες στη χολή δεν έχουν καμία ενόχληση, και αρκετοί από αυτούς δεν το γνωρίζουν ποτέ κατά τη διάρκεια της ζωής τους.
Όταν η χολολιθίαση δώσει συμπτώματα, το κυριότερο από αυτά είναι ο πόνος στο δεξιό υποχόνδριο (πάνω δεξιά στην κοιλιακή χώρα), που ενδεχομένως να αντανακλά στην περιοχή της δεξιάς ωμοπλάτης ή στη μέση. Άλλοι ασθενείς δεν εμφανίζουν πόνο, αλλά έχουν δυσπεψία, ερυγές (ρεψίματα), αίσθημα ναυτίας ή τάση για έμετο ή οπισθοστερνικούς καύσους (καούρα), περισσότερο τις βραδυνές ώρες και κυρίως μετά από κατανάλωση ιδιαίτερα δύσπεπτου γεύματος (πλούσιο σε λιπαρά ή σε φυτικές ίνες).
Η καταλληλότερη διαγνωστική μέθοδος για τη διάγνωση της χολολιθίασης είναι το υπερηχογράφημα. Στη συντριπτική πλειοψηφία των ασθενών, ένας υπέρηχος άνω κοιλίας θα αναδείξει την παρουσία των χολολίθων, και θα δώσει πληροφορίες για το μέγεθος και τη θέση τους, καθώς και αν ο ασθενής έχει περάσει παλαιότερες κρίσεις κωλικού χοληφόρων ή χολοκυστίτιδας. Στην αξονική τομογραφία ενδεχομένως να απεικονιστούν πέτρες στη χολή, αυτές όμως δεν απεικονίζονται πάντα, και επομένως η εξέταση δε θεωρείται η πλέον ειδική για την πάθηση. Σε σπάνιες περιπτώσεις ασθενών, όπου το υπερηχογράφημα δεν είναι διαγνωστικό ή έχουν προηγηθεί επεμβάσεις του χοληφόρου δένδρου, μπορεί να χρειαστεί η διενέργεια μαγνητικής χολαγγειογραφίας, μιας ειδικής μαγνητικής τομογραφίας που απεικονίζει αναλυτικά όλο το χοληφόρο δένδρο και επιτρέπει την καθοριστική διάγνωση της νόσου.
Επιπλοκές Από Χολολιθίαση
Οξεία Χολοκυστίτιδα
Η συχνότερη επιπλοκή που προκαλείται σε ασθενείς με χολολιθίαση είναι η οξεία χολοκυστίτιδα. Αυτή προκύπτει όταν το λιθιασικό περιεχόμενο της χοληδόχου κύστεως μετακινείται και αποφράσσει το στόμιο του οργάνου. Το αποτέλεσμα είναι αρχικώς έντονος πόνος, και δευτερογενώς, αν δεν αντιμετωπιστεί άμεσα, προοδευτικά εμφανίζεται υψηλός πυρετός με ρίγος, καταβολή, αδυναμία, και ίκτερος (κιτρίνισμα ματιών και δέρματος). Πρόκειται για εξαιρετικά επείγουσα κατάσταση, δυνητικά απειλητική για τη ζωή, που πρέπει να χειρουργηθεί άμεσα: κάθε ασθενής με πυρετό και πόνο στην κοιλιά πρέπει να αναζητά άμεσα χειρουργική συμβουλή. Αν ο ασθενής δεν αναζητήσει χειρουργική βοήθεια εγκαίρως, η χοληδόχος κύστη προοδευτικά ισχαιμεί και νεκρώνεται, μέχρις ότου τελικά ρήγνυται, με αποτέλεσμα το ρυπαρό περιεχόμενο της χοληδόχου κύστεως να διαρρέει στην κοιλιακή χώρα ελεύθερα, και επακόλουθα την ανάπτυξη χολώδους περιτονίτιδας, με σημαντικά αυξημένη νοσηρότητα και θνητότητα, ακόμη και αν αντιμετωπιστεί πλέον χειρουργικά. Ακόμη και στις περιπτώσεις που η τυχούσα κρίση οξείας χολοκυστίτιδος περάσει συντηρητικά με αντιβιοτική αγωγή και αντιφλεγμονώδη, κάθε επεισόδιο κάνει το επόμενο πιο πιθανό, και όταν εν τελεί ο ασθενής αποφασίσει να χειρουργηθεί, το τελικό χειρουργείο είναι πιο απαιτητικό και δύσκολο, και ως αποτέλεσμα πιο επικίνδυνο για τον ίδιο, λόγω της εκτεταμένης ίνωσης και των συμφύσεων που καταλείπει η φλεγμονή στους ιστούς της περιοχής. Για όλους τους ανωτέρω λόγους, στους ασθενείς με συμπτωματική χολολιθίαση συνιστάται η προληπτική χολοκυστεκτομή, βάσει του αξιώματος ότι η πρόληψη είναι καλύτερη από τη θεραπεία. Ένα τακτικό, προγραμματισμένο και εν ψυχρώ χειρουργείο είναι ασφαλέστερο, λιγότερο νοσηρό και πιο ασφαλές για τον ασθενή σε σχέση με μια επείγουσα χολοκυστεκτομή.
καρκίνος της Χοληδόχου Κύστεως
Σε ασθενείς με χολολιθίαση που εμφανίζουν επανειλημμένα επεισόδια χολοκυστίτιδος και δε χειρουργούνται, καθώς και σε ασθενείς με πέτρες διαμέτρου μεγαλύτερης των 3 εκ., ιδιαιτέρως άνδρες ηλικίας άνω των 67 ετών, είναι αυξημένες οι πιθανότητες για ανάπτυξη καρκίνου της χοληδόχου κύστεως. Πρόκειται για μια εξαιρετικά σπάνια, και αρκετά επιθετική μορφή καρκίνου, που άπαξ και προοδεύσει πέραν του τοπικού σταδίου, αντιμετωπίζεται εξαιρετικά δύσκολα και με μεγάλες και νοσηρές χειρουργικές επεμβάσεις. Η έγκαιρη αφαίρεση της χοληδόχου κύστεως προλαμβάνει αυτό το δυσμενές σενάριο και επαναφέρει τα ποσοστά κινδύνου ανάπτυξης καρκίνου χοληδόχου κύστεως σε αυτά του γενικού πληθυσμού.
Χοληδοχολιθίαση – Χολαγγειΐτιδα – Παγκρεατίτιδα
Ένας άλλος κίνδυνος που αφορά τους ασθενείς που έχουν λάσπη ή μικρές πέτρες στη χοληδόχο κύστη είναι να διαφύγει περιεχόμενο από αυτήν προς το χοληδόχο πόρο, δηλαδή το λεπτό σωλήνα που επικοινωνεί άμεσα με αυτήν και που μεταφέρει στο δωδεκαδάκτυλο τη χολή που παράγεται στο ήπαρ. Οι μικρές αυτές πέτρες μπορούν να περάσουν εύκολα στο εσωτερικό του χοληδόχου πόρου (χοληδοχολιθίαση) και να τον αποφράξουν σε οποιοδήποτε ύψος του, με αποτέλεσμα την ανάπτυξη μικροβιακού φορτίου μέσα σε αυτόν, με πολύ υψηλό έντονο πυρετό, πόνο και ίκτερο (χολαγγειΐτιδα). Επιπροσθέτως, ο χοληδόχος πόρος καταλήγει στο λεπτό έντερο από κοινού με τον παγκρεατικό πόρο, ο οποίος μεταφέρει τα παγκρεατικά ένζυμα από το πάγκρεας στο δωδεκαδάκτυλο προκειμένου να γίνει η πέψη των τροφών. Αυτοί οι ασθενείς βρίσκονται σε κίνδυνο ανάπτυξης οξείας παγκρεατίτιδος, επειδή η απόφραξη της κοινής εξόδου του χοληδόχου πόρου αναγκάζει τα παγκρεατικά υγρά να παλινδρομήσουν προς τα πίσω στο πάγκρεας και να ενεργοποιηθούν εντός αυτού. Και οι τρεις παθήσεις είναι εξαιρετικά σοβαρές, απειλητικές για τη ζωή και απαιτούν άμεση και επείγουσα αντιμετώπιση. Η έγκαιρη χολοκυστεκτομή προλαμβάνει ως και εξαλείφει τον κίνδυνο ανάπτυξης χοληδοχολιθιάσεως, χολαγγειΐτιδος και λιθιασικής παγκρεατίτιδος.
Στένωση Χοληδόχου Πόρου
Μια άλλη, σπάνια, επιπλοκή που μπορεί να επέλθει από επαναλαμβανόμενα επεισόδια οξείας χολοκυστίτιδος είναι η στένωση του χοληδόχου πόρου. Η υποτροπιάζουσα φλεγμονή στην περιοχή του χοληφόρου δένδρου προκαλεί την ανάπτυξη ίνωσης και ουλώδους ιστού, που μπορεί να στενώσει το χοληδόχο πόρο και να παρεμποδίσει την αβίαστη παροχέτευση της χολής στο δωδεκαδάκτυλο. Αποτέλεσμα είναι η διάταση του χοληδόχου πόρου πάνω από το ύψος της στένωσης που εκφράζεται με ίκτερο και ηπατική δυσλειτουργία. Αν δεν αντιμετωπιστεί, αυτή οδηγεί αναπόφευκτα σε ηπατική ανεπάρκεια με μεγάλο ποσοστό θνητότητας. Άπαξ και εμφανιστεί στένωση του χοληδόχου πόρου, αυτή αντιμετωπίζεται μόνο παρεμβατικά, με αυξημένα ποσοστά νοσηρότητας και αρκετές επιπλοκές, γι’ αυτό και προτείνεται σε ασθενείς με συμπτωματική χολολιθίαση ή ιστορικό επεισοδίων χολοκυστίτιδος να αφαιρούν τη χοληδόχο κύστη τους χειρουργικά.
Χολοκυστεκτομή: Πότε, Πώς, Γιατί
Δεν είναι υποχρεωτικό όλοι ανεξαιρέτως οι ασθενείς που πάσχουν από χολολιθίαση να υποβληθούν σε χολοκυστεκτομή: πράγματι, το 80% των ασθενών που έχουν πέτρες στη χοληδόχο κύστη είναι παντελώς ασυμπτωματικοί και αρκετοί από αυτούς αγνοούν την ύπαρξη των χολολίθων τους. Οι Ευρωπαϊκές και Διεθνείς χειρουργικές εταιρείες συνεχώς επικαιροποιούν και ανακοινώνουν τις λεγόμενες κατευθυντήριες οδηγίες για το πότε πρέπει να προτείνεται στον ασθενή να υποβληθεί σε χειρουργική αφαίρεση της χοληδόχου κύστεώς του.
Ασθενείς που είναι συμπτωματικοί δικαιούνται να χειρουργηθούν, τόσο για να απαλλαγούν από τα ενοχλητικά συμπτώματα της χολολιθίασης, όσο και για να προλάβουν την εμφάνιση δυσάρεστων και επικίνδυνων επιπλοκών, όπως η οξεία χολοκυστίτιδα και ο καρκίνος της χοληδόχου κύστεως. Αντιστοίχως, ασθενείς με λίθους μεγαλύτερους από 3 εκ., ή με μικρολιθίαση έχουν απόλυτη ένδειξη για χειρουργείο, για να προλάβουν την ανάπτυξη καρκίνου της χοληδόχου κύστεως και χολαγγειΐτιδας/παγκρεατίτιδας, όπως αναλύθηκε ανωτέρω. Ασθενείς με πολύποδες χοληδόχου κύστεως μεγέθους άνω των 6,5 χιλ. προτείνεται να υποβάλλονται σε προληπτική χολοκυστεκτομή, και τέλος παιδιατρικοί ασθενείς και έγκυοι αποτελούν ειδικές κατηγορίες ασθενών, που επίσης πρέπει να συζητήσουν με το χειρουργό τους για το ενδεχόμενο προληπτικής αφαίρεσης.
Η μόνη θεραπεία που υπάρχει για τη χολολιθίαση είναι χειρουργική. Δεν είναι εφικτή η αφαίρεση των πετρών χωρίς να αφαιρεθεί μαζί και η χοληδόχος κύστη που τις περιέχει, επομένως το χειρουργείο που πραγματοποιείται λέγεται χολοκυστεκτομή. Ο χειρουργός αποκολλά τη χοληδόχο κύστη από το ήπαρ και την αφαιρεί ολόκληρη, μαζί με το περιεχόμενό της, χωρίς να την ανοίξει, και ασφαλίζει με ειδικά πλαστικά ή μεταλλικά κλιπ ή με ράμματα τα κολοβώματα από τον κυστικό πόρο (το λεπτό σωλήνα που ενώνει τη χοληδόχο κύστη με το χοληδόχο πόρο) και την κυστική αρτηρία (που τροφοδοτεί το όργανο με αίμα). Δεν είναι όλες οι περιπτώσεις ίδιες, βεβαίως: ασθενείς με παλιότερες φλεγμονές ή επεισόδια χολοκυστίτιδος, ή με ιστορικό επεμβάσεων στην άνω κοιλιά, πολύ συχνά έχουν συμφύσεις που κάνουν την επέμβαση πιο τεχνικά απαιτητική, επομένως απαιτείται ένας βαθμός εμπειρίας και τεχνικής επάρκειας εκ μέρους του χειρουργού.
Ευτυχώς, εννιά στις δέκα επεμβάσεις χολοκυστεκτομής στις μέρες μας γίνονται με τρόπο ελάχιστα επεμβατικό, λαπαροσκοπικά ή ρομποτικά. Είναι πολύ σπάνιο πλέον να γίνει μια χολοκυστεκτομή ανοικτά, αλλά ακόμη και σε περιπτώσεις όπου ένα χειρουργείο δε μπορεί να ολοκληρωθεί με τρόπο ελάχιστα επεμβατικό, για λόγους δυσκολιών ή ασφαλείας του ασθενούς, ο χειρουργός θα ξεκινήσει λαπαροσκοπικά ή ρομποτικά, και θα μετατρέψει την επέμβαση σε ανοικτή κατά τη διάρκεια του χειρουργείου, κάνοντας μια ανοικτή τομή που σε κάθε περίπτωση θα είναι σημαντικά μικρότερη από ότι αν η επέμβαση είχε γίνει εξ’ αρχής ανοικτή. Ειδικά στη ρομποτική χειρουργική, με το σύστημα DaVinci Xi, που προσφέρει αυξημένη ευκρίνεια και λεπτομέρεια στους χειρισμούς, το ποσοστό μετατροπής σε ανοικτή επέμβαση είναι ακόμη μικρότερο.
Η λαπαροσκοπική και η ρομποτική χολοκυστεκτομή μας δίνουν τη δυνατότητα για μειωμένο μετεγχειρητικό πόνο, μικρότερο χειρουργικό τραύμα, γρηγορότερη κινητοποίηση, ταχύτερη έξοδο του ασθενούς από το νοσοκομείο, μειωμένα ποσοστά λοιμώξεων, και άμεση επιστροφή του ασθενούς στην καθημερινότητα και τις ασχολίες του.
Ποια είναι η Διαδικασία του Χειρουργείου
- Αφού συζητήσετε με το χειρουργό και σας εξηγήσει αναλυτικά τη διαδικασία και προγραμματίσετε την επέμβασή σας, θα πρέπει να προσέξετε λίγο τη διατροφή σας ως το χειρουργείο. Ενδεικτικά, αποφεύγουμε αμαγείρευτα πράσινα, όσπρια, τροφές που έχουν σπόρους ή τσόφλια, πλήρη γαλακτοκομικά, το ψωμί ολικής αλέσεως, καθώς και ιδιαίτερα λιπαρές τροφές (τηγανητά, τσιγαριστά, αρνί/πρόβατο, σολομό, βούτυρα από φυτικούς καρπούς κ.λπ.)
- Την ημέρα που θα σας καθορίσει ο γιατρός, συνήθως μέχρι δυο ημέρες πριν το χειρουργείο, θα κάνετε το λεγόμενο προεγχειρητικό έλεγχο, που αποτελείται από αιμοληψία για κάποιες βασικές εξετάσεις αίματος, ακτινογραφία θώρακος, καρδιογράφημα, και εξέταση από καρδιολόγο και αναισθησιολόγο. Αν χρειάζεται κάποια περαιτέρω ειδική εξέταση λόγω του ιστορικού σας, θα την προγραμματίσει ο χειρουργός σας.
- Θα πάρετε οδηγίες από τον αναισθησιολόγο για το τι θα φάτε την παραμονή του χειρουργείου και ποια φάρμακά σας θα πάρετε κανονικά. Αν παίρνετε αντιπηκτική αγωγή λόγω λ.χ. κάποιας αρρυθμίας, βηματοδότη ή άλλου προβλήματος υγείας, θα σας έχει ήδη δώσει οδηγίες ο χειρουργός σας σε συνεννόηση με τον καρδιολόγο ή τον αγγειοχειρουργό σας για το αν θα την αντικαταστήσετε με κάποιο άλλο φάρμακο ή αν θα τη διακόψετε προσωρινά.
- Την ημέρα του χειρουργείου θα προσέλθετε στο χώρο του νοσοκομείου, θα οδηγηθείτε στο θάλαμό σας, και θα σας δοθεί μια αλλαξιά ρούχα μιας χρήσεως για να αλλάξετε. Την ώρα της επεμβάσεως θα σας μεταφέρουν στο χώρο του χειρουργείου, θα σας υποδεχθεί ο αναισθησιολόγος σας και θα σας κοιμίσει για να ξεκινήσει η επέμβαση. Η χολοκυστεκτομή γίνεται υποχρεωτικά με γενική αναισθησία.
- Αφού ολοκληρωθεί η επέμβαση και ξυπνήσετε από την αναισθησία, θα φιλοξενηθείτε για λίγο στο χώρο της ανάνηψης, μέχρις ότου ο αναισθησιολόγος και ο χειρουργός σας να κρίνουν ότι έχετε συνέλθει επαρκώς ώστε να μεταφερθείτε στο θάλαμό σας. Συνήθως οι ασθενείς δε φέρουν ουροκαθετήρες ή παροχετεύσεις μετά από μια λαπαροσκοπική χολοκυστεκτομή, αλλά ορισμένες δύσκολες περιπτώσεις ίσως χρειαστούν ειδική μεταχείριση.
- Για το υπόλοιπο της ημέρας του χειρουργείου θα μείνετε προληπτικά στο νοσοκομείο για μια διανυκτέρευση, ώστε ο χειρουργός σας να βεβαιωθεί ότι είστε καλά, ότι δεν πονάτε, ότι δε ματώνετε, κ.ο.κ. Θα φάτε ελαφριά από το μενού που θα σας φέρει το νοσοκομείο, και κατά κανόνα μπορείτε να σηκωθείτε, να ντυθείτε, να πάτε τουαλέτα και να μετακινηθείτε ελεύθερα και χωρίς πόνο.
- Την επομένη της επεμβάσεως το πρωί, θα σας επισκεφθεί ο χειρουργός, που, αφού σας εκτιμήσει και κρίνει ότι είστε σε καλή κατάσταση, θα σας δώσει οδηγίες για το άμεσο μετεγχειρητικό διάστημα, δηλ. τις επόμενες μία με δύο εβδομάδες μετά το χειρουργείο, θα λύσει τις όποιες απορίες σας, και θα σας δώσει εξιτήριο. Μια εβδομάδα μετά την επέμβαση, θα επισκεφθείτε το χειρουργό για να σας εκτιμήσει και να αφαιρέσει τυχόν ράμματα που πρέπει να κοπούν.
Η όλη διαδικασία είναι σχεδιασμένη ώστε να είναι απλή, χωρίς ταλαιπωρίες για τον ασθενή και να του επιτρέψει να γυρίσει την ημέρα του εξιτηρίου κιόλας στην καθημερινότητά του. Αν έχετε απορίες για την επέμβαση ή τη διαδικασία που ακολουθούμε, μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί μας από τη σελίδα Επικοινωνία του site.
Μη Χάνετε Χρόνο.
Κλείστε ραντεβού με τον κ. Σμπαρούνη για να συζητήσετε από κοντά το πρόβλημά σας. Επωφεληθείτε από τις προνομιακές τιμές στα ραντεβού για φοιτητές και ενστόλους.